27 noviembre 2014
Flaca ADOPTADA
Unos son animales fáciles
y a otros hay que ganárselos. Esta chicarrona estilizada es Flaca, una de esas que
hay que conquistar. Con comida lo tendrás fácil para ir empezando, y después
paciencia: estos animales que no recibieron mucho en su vida anterior suelen
ser los más agradecidos.
Etiquetas:
Finales felices
Noticias de Marrón, recién adoptado
Como algún de vós xa sabedes, hai dúas semanas deixei o
refuxio para vir vivir na cidade. Os primeiros días non foron doados: xente
nova, cans novos, casa nova... pero teño que dicir: que rápido se acostuma
un!!!
Aprendín rápido, xa son todo un experto urbanita (como ben
din no blog, son "un listo de coidado"). O único que non levo ben son
eses monstros verdes aos que chaman "vitrasas". Acostumeime moi
rápido a camiñar coa correa e me gusta pasear saudando a tódolos cans, incluso
aos que cheiran a perfumes caros ou levan simpáticas roupas. A xente trátame
moi ben, sobre todo os meus novos compañeiros de piso, Cris e Fon. Temos ben
repartidas as tarefas do fogar e penso que me estou a portar moi ben. Xuntos
damos longos paseos, imos á praia (é espectacular!!), incluso a tomar o vermú.
Na praia sóltanme, aínda que as veces me volven a atar por que me fago un pouco
o xordo... ;)
Ah! Por certo, agora chámome Señor Marrón... como vedes
déronme certa categoría.
Xa me despido, agardando poder coincidir con vós polo meu
barrio... por aquí aínda moita xente camiña sen un can ao seu carón (aínda non
descubrín por que, nin a onde van con tanta presa)
Saúdos a todos e todas e, por suposto, a Mónica, de non ser
por ela non estaría tan ben. Cris e Fon tamén están moi agradecidos de ter
atopado tan bo compañeiro para toda a vida.
Sorte! "
Etiquetas:
Finales felices
Bruto ADOPTADO
Y este otro bichejo creo
que también traspasó fronteras, me lo dice mi intuición ¿o será que de tanto pescar
a mentirosos casi a diario ya todos lo parecen?
De unos cinco meses,
enorme, y ya esterilizado, aún le falta por crecer y educarse, aunque una parte
del trabajo ya lo lleva hecho el que lo adopte, pues estas semanas libre por el
refugio con tantos compañeros de juegos le han venido de perlas para relajarse,
que buena falta le hacía.
Etiquetas:
Finales felices
Luca ADOPTADA
Esta preciosidad tuvo la
suerte de que alguien la encontró en la calle herida y la curó, y la mala
suerte de no poder quedarse a vivir con esa persona que tanto la ayudó.
Adulta, discreta, tranquila
y también sociable con gatos, tras pasar una mala temporada con la tristeza de tener
que acostumbrarse, otra vez, a una nueva y peor vida, está ya esterilizada y
lista para que alguien la quiera en su vida. Que ya le va tocando.
Etiquetas:
Finales felices
Pepito
Hay que ser malnacido para
abandonar a un animal que depende de ti, tanto si es un animal adulto que te
conoce, te quiere y lo va a pasar fatal, como si es un pobre cachorro indefenso
que casi ni te conoce, y lo va a pasar fatal en un refugio, en cuya puerta lo dejaste
atado. Porque hay quién se cree, o se quiere creer, que si deja su animal en un
refugio, eso no es abandono. Me da la risa.
A él si que no le hace gracia
pasar parte de su infancia aquí, entre un montón de animales adultos más o menos
buenos.
06 noviembre 2014
Tin ADOPTADO y Tom
Si te gustan los perros, pero no los típicos, los súper cariñosos, estos dos son ideales para ti. Aunque son dóciles y obedecen, y estaban en perfecto estado cuando nos los entregaron, seguro que no fueron criados con excesivo cariño, pues no son de los que te comen a besos.
Ahora, que si dan con una buena casa, de esas tan escasas, nunca se sabe en que se podrían convertir. Muchas veces nos sorprenden, sobre todo positivamente.
03 noviembre 2014
Noticias muy frescas
Adoptamos a Minerva va a hacer tres semanas, y no
podríamos estar más contentos. Os agradezco un montón vuestro consejo a la hora
de adoptarla, ya que no teníamos ni idea de qué perro iba a ser el más adecuado
para nosotros.
Es un encanto, supercariñosa, y además, se nota
que estaba bien educada, aunque creo que tenía algo de carencia afectiva,
porque no se cansa de que la acaricies y le des cariños.
Se adaptó perfectamente a nuestra casa y nuestra
familia. Lo que peor lleva es lo de andar en coche (la pobre se marea, aunque
le demos tratamiento), y no puede ver el transportín ni en pintura (la
entiendo, a mi me pasaría lo mismo).
Cada día está más bonita y sana. Sólo tuvo un
pequeño problema de otitis, que ya está solucionado.
Os agradezco en el alma que nos la presentaseis.
Un abrazo,
Mar."
Etiquetas:
Finales felices
Suscribirse a:
Entradas (Atom)