03 agosto 2011

Un gran triunfo


Hace tiempo que esperábamos noticias de Son, un cruce de husky que primero fue adoptado por la persona que lo recogió de la calle, con tan malos resultados, que tuvo que devolvérnoslo. Cuando Roi lo quiso adoptar, no dábamos un duro por que la cosa cuajara, en cambio su serena energía le va ayudando en la dura tarea de educar a un nórdico.

" Hola Mónica i compañia :

Vai pra dous anos que levei a Son de ahí, seguro que o lembrades, xa que levaba tempo i era moi grande i como dicías, atrevido i nervioso. Está bastante ben, segue sendo forte i impulsivo como sempre i cada vez se acostuma mais a os rapaces, cos que non sabía estar(os primeiros meses se botaba enriba deles i me deu mais de un disgusto). O que non podo e soltarlo pola rúa xa que se escapa i arma as mil e unha, soio pola maña ou en descampados, con moito coidado, ou en monte aberto.

Agora se adica a coidarme a min, i o meu taller, no que fago instrumentos de música, co que veredes está encantado. Co bo tempo lle abro a ventana i ten un patio- tellado bastante grande no que estar sin ningún problema.

Bueno, vos mando unha foto da fiera que fai un rato estaba tumbado ao solazo, tostándose sin a menor preocupación. Disculpade a tardanza en dar noticias del, pero me daba cousa si estar tranquilo de todo. Pra breves máis si tal.

Apertas,

Son e Roi.

Pd: pra levanta-la cabeza foi todo un número, non fai nin caso."